Roczek

Będzie spotkanie z całą Rodzinką. Ćwiczę bardzo intensywnie aby pochwalić się wszystkim jakie robię postępy. 

Nadal nie choruję, więc ćwiczę w zasadzie codziennie. Mam wolne tylko w niedzielę. Ostatnio Pani Zosia, moja rehabilitantka sprawiła, że Rodzicom zakręciła się łza w oku. Pozwoliła mi stanąć na własnych nóżkach, podtrzymując mnie tylko pod łokciami. Mama i Tata bardzo byli zaskoczeni i radośni. Mamy nadzieję, że kiedyś będzie mi się to udawało samodzielnie aby stanąć choćby przy łóżeczku. 

Tata w końcu ma więcej czasu dla mnie i nawet towarzyszę mu przy jedzeniu śniadania. Zmienił pracę i wychodzi z domu jak ja już nie śpię. Po południu też jest szybciej więc będzie więcej czasu spędzał ze mną.

Mama pięknieje w oczach..   Poza tym ma tyle cierpliwości do mnie i do taty. Kochamy ją.

A to ja pewnego dnia zaraz po przebudzeniu hihi